Guido Fanconi (1892-1979)
เกิดเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1892 ที่ Poschiavo (พื้นที่นี้ใช้ภาษาอิตาลี) ในเขต Bernina ของเมือง Graubünden ประเทศสวิตเซอร์แลนด์และเรียนหนังสือที่ Schiers (พื้นที่นี้ใช้ภาษาเยอรมัน) ในเขต Prättigau/Davos ของเมือง Graubünden และที่เมืองซูริค
เป็นบุตรชายของ Pietro Antonio อดีตเจ้าของร้านกาแฟในสเปน กับ Alice von Grebel บุตรสาวของประธานศาลเขตเมืองซูริค ประเทศสวิตเซอร์แลนด์
ค.ศ. 1911 เขาเข้าเรียนแพทย์ที่เขตโลซานน์ (พื้นที่นี้ใช้ภาษาฝรั่งเศส) ของเมือง Vaud, ที่เมืองเบิร์น และที่เมืองซูริค โดยจบการศึกษาในปี ค.ศ. 1919
ค.ศ. 1920 - 1926 เขาศึกษาต่อด้านกุมารเวชศาสตร์ที่โรงพยาบาลเด็กของมหาวิทยาลัยแห่งซูริค (Kinderspital Zuerich) ภายใต้ Emil Feer-Sulzer (1864-1955) ศาสตราจารย์ด้านกุมารเวชศาสตร์ชาวสวิส จากนั้นเขาก็หาประสบการณ์เพิ่มเติมในโรงเรียนแพทย์อีกหลายแห่งของยุโรปจนถึงปี ค.ศ. 1929 ก็มารับช่วงต่อจาก Emil Feer-Sulzer โดยเป็นศาสตราจารย์ด้านกุมารเวชศาสตร์และเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลเด็กของมหาวิทยาลัยแห่งซูริค ภายใต้การกำกับดูแลของเขาโรงพยาบาลแห่งนี้กลายเป็นโรงพยาบาลเด็กที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งของโลก
ค.ศ. 1927 เขารายงานผู้ป่วยชายสามพี่น้องครอบครัวหนึ่งที่มีอาการซีด, ตัวเตี้ย, hypogonadism และ hyperpigmentationโรคนี้ได้รับการตั้งชื่อว่า Fanconi anemia (FA)
ค.ศ. 1930 เขารายงานต่อที่ประชุมนานาชาติด้านกุมารเวชศาสตร์ครั้งที่ 2 ที่กรุงสตอกโฮล์ม ประเทศสวีเดนว่าการรับประทานผลไม้ดิบช่วยในการรักษาโรคอุจจาระร่วงเฉียบพลันได้ มีบางคนหาว่าเขาบ้าแต่สุดท้ายสิ่งนี้นำไปสู่การใช้เพกติน (pectin) ในการรักษาโรคอุจจาระร่วง
ค.ศ. 1934 ผู้ป่วยโรค cystic fibrosis ของตับอ่อนรายแรกรายงานในวิทยานิพนธ์ภายใต้การดูแลของเขา
เขาศึกษาพยาธิสรีรวิทยาของกลุ่มอาการดาวน์และทำนายว่าโรคนี้เกิดจากความผิดปกติของโครโมโซม ก่อนที่ 20 ปีต่อมา Jérôme Jean Louis Marie Lejeune (1926-1994) กุมารแพทย์ชาวฝรั่งเศสจะพบว่าโรคนี้เกิดจากโครโมโซมคู่ที่ 21 เกินมา 1 แท่ง (trisomy 21) ในปี ค.ศ. 1959
ค.ศ. 1941 เกิดการระบาดครั้งใหญ่ของโรคโปลิโอในสวิตเซอร์แลนด์ จากการศึกษาด้านระบาดวิทยาเขาพบว่าเชื้อไวรัสของโรคนี้ไม่ได้ติดต่อทางการไอหรือจาม (droplet infection) อย่างที่สันนิษฐานกันก่อนหน้านั้น แต่น่าจะติดต่อทางระบบทางเดินอาหารเช่นเดียวกับไข้ทัยฟอยด์มากกว่า
ค.ศ. 1956 เขาบรรยาย Prader-Willi syndrome (PWS) เป็นครั้งแรกร่วมกับ Andrea Prader (1919–2001) กุมารแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านต่อมไร้ท่อชาวสวิส, Heinrich Willi (1900–1971) กุมารแพทย์ชาวสวิส, Alexis Labhart (เกิด ค.ศ. 1916) อายุรแพทย์ชาวสวิส และ Andrew Ziegler
นอกจากนี้เขายังค้นพบโรคอีกมากมายได้แก่ Fanconi's syndrome, De Toni-Debre-Fanconi syndrome, Fanconi-Albertini-Zellweger syndrome, Fanconi-Bickel syndrome, Fanconi-Hegglin syndrome, Fanconi-Turler syndrome, Landsteiner-Fanconi-Andersen syndrome และ Zinsser-Fanconi syndrome
ค.ศ. 1945 เขาก่อตั้งวารสารด้านกุมารเวชศาสตร์ที่ชื่อ Helvetica Paediatrica Acta (คำว่า Helvetica เป็นภาษาละติน หมายถึง Swiss ชื่อประเทศสวิตเซอร์แลนด์ย่อว่า Ch มาจากคำว่า Confoederatio helvetica ในภาษาละติน หรือปัจจุบันคือ Confederation helvetique ในภาษาฝรั่งเศส)
เขาดำรงตำแหน่งประธานสมาคมกุมารแพทย์นานาชาติในช่วงปี ค.ศ. 1947 – 1950 และดำรงตำแหน่งเลขานุการทั่วไปในช่วงปี ค.ศ. 1951 - 1967
จากการประยุกต์ความรู้ด้านชีวเคมีและสรีรวิทยาไปใช้ในทางคลินิก Fanconi ได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งกุมารเวชศาสตร์ยุคใหม่ (Founder of modern pediatrics) เขาเกษียณในปี ค.ศ. 1965 แต่ยังคงทำเวชปฎิบัติและสอนบรรยายจนกระทั่งเสียชีวิตที่ Poschiavo เมื่อวันที่ 10 ตุลาคม ค.ศ. 1979
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น