Harald zur Hausen (born 1936)
เกิดวันที่ 11 มีนาคม ค.ศ. 1936 ที่เมือง Gelsenkirchen ประเทศเยอรมนี
เขาสนใจด้านชีววิทยาและตั้งใจจะเป็นนักวิทยาศาสตร์ตั้งแต่เด็ก แต่การเรียนในระดับประถมศึกษาต้องหยุดชะงักไปในปี ค.ศ. 1943 เพราะโรงเรียนปิดเนื่องจากถูกระเบิดโจมตี ค.ศ. 1946 จึงได้เริ่มเรียนปีแรกที่ Gymnasium ในเมือง Vechta ด้วยวัย 10 ปี ต่อมา ค.ศ. 1950 ครอบครัวของเขาย้ายไปอยู่ทางตอนเหนือของเยอรมนีซึ่งเขาจบมัธยมในปี ค.ศ. 1955
เขาตัดสินใจเข้าเรียนแพทย์ที่มหาวิทยาลัยแห่ง Bonn, Hamburg และจบที่ Duesseldorf ในปี ค.ศ. 1960
แม้ตั้งใจจะทำงานด้านวิทยาศาสตร์แต่ก็ต้องการใบอนุญาตประกอบวิชาชีพเวชกรรมจึงต้องเป็น internship สองปี จากนั้นจึงเริ่มงานที่ภาควิชาจุลชีววิทยาทางการแพทย์และอิมมูโนวิทยา มหาวิทยาลัยแห่ง Düsseldorf สามปีครึ่งที่นี่ทำให้เขาตระหนักถึงความรู้อันจำกัดด้านวิทยาศาสตร์จึงต้องการศึกษาเพิ่มเติมที่สหรัฐฯ โดยเขาได้รับข้อเสนอที่น่าสนใจจาก Werner และ Gertrude Henle สองสามีภรรยาผู้มีชื่อเสียงที่โรงพยาบาลเด็กแห่งฟิลาเดลเฟีย (Children's Hospital of Philadelphia) ซึ่ง Werner เป็นหัวหน้าสาขาวิชาไวรัสวิทยา
เขาแต่งงานในปี ค.ศ. 1964 หนึ่งปีต่อมาก็ให้กำเนิดลูกชายคนแรกคือ Jan Dirk ธันวาคม ค.ศ. 1965 เขาก็ตัดสินใจรับข้อเสนอของ Werner และเดินทางไปยังฟิลาเดลเฟีย
ค.ศ. 1968 เขาได้รับข้อเสนอจาก Eberhard Wecker ซึ่งเป็นหัวหน้าของสถาบันไวรัสวิทยาที่พึ่งเปิดใหม่ของมหาวิทยาลัยแห่งWürzburg เยอรมนี ซึ่งจะสนับสนุนทุนและให้เขามีทีมของตัวเอง มีนาคม ค.ศ. 1969 เขารับข้อเสนอและเดินทางกลับไปเยอรมนี ต่อมา ค.ศ. 1972 เขาย้ายไปรับตำแหน่งประธานของสถาบันไวรัสวิทยาทางคลินิกใน Erlangen-Nürnberg ที่พึ่งเปิดใหม่
สาเหตุของมะเร็งปากมดลูกสงสัยกันมานานแล้วตั้งแต่ ค.ศ. 1842 แพทย์คนหนึ่งที่เมือง Florence ประเทศอิตาลีสังเกตว่าโรคนี้มักพบในโสเภณีและหญิงที่แต่งงานแล้ว ส่วนแม่ชีนั้นไม่มีใครเป็นจึงเสนอว่าน่าจะติดต่อทางเพศสัมพันธ์
ปลายทศวรรษ 1960 เชื่อกันว่าไวรัสที่ทำให้เกิดโรคเริมของอวัยวะเพศ (Herpes simplex virus type 2: HSV-2) น่าจะมีส่วนเกี่ยวของกับการเกิดมะเร็งปากมดลูก Hausen สนใจในเรื่องนี้จึงตรวจสอบความเชื่อดังกล่าว
ค.ศ. 1974 ในการประชุมวิชาการนานาชาติที่ฟลอริดา นักวิทยาศาสตร์จากชิคาโกรายงานว่าแยกเชื้อ HSV ได้ 40% จากเนื้อเยื่อมะเร็งปากมดลูก แต่ Hausen แย้งว่าจากการศึกษาของเขาไม่พบ HSV ในเนื้อเยื่อมะเร็งปากมดลูกเลย แต่ไม่มีใครสนใจสิ่งที่เขาพูด
เขาพบการศึกษามากมายที่รายงานว่าหูดของอวัยวะเพศ (genital wart) กลายเป็นมะเร็งชนิด squamous cell carcinoma ได้ เนื่องจาก genital wart มีส่วนประกอบของ papilloma-virus เขาจึงตั้งสมมติฐานว่าไวรัสนี้ต่างหากที่น่าจะเป็นสาเหตุของมะเร็งปากมดลูก นำมาซึ่ง papillomavirus programme ใน Erlangen จากการทำ cross-hybridisation ของไวรัสจากหูดของฝ่าเท้ากับหูดของอวัยวะเพศและมะเร็งปากมดลูกผลที่ได้เป็นลบ แสดงให้เห็นว่า Human papilloma virus (HPV) มีหลายชนิดนั่นเอง การศึกษานี้ตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1974
ค.ศ. 1977 เขาย้ายไปรับตำแหน่งประธานของสถาบันไวรัสวิทยาที่มหาวิทยาลัยแห่ง Freiburg เยอรมนี โดยทีมงานส่วนใหญ่ย้ายตามไปด้วยจึงวิจัยเรื่องนี้กันต่อ
ค.ศ. 1979 เพื่อนร่วมงานของเขาคือ Lutz Gissmann และ Ethel-Michele de Villiers ประสบความสำเร็จในการแยกดีเอ็นเอจาก genital wart ได้เป็นครั้งแรกมันคือ HPV-6 แต่ต้องผิดหวังเพราะไม่พบเชื้อนี้ในเนื้อเยื่อของมะเร็งปากมดลูกแม้แต่ตัวอย่างเดียว
ค.ศ. 1983 เขาได้รับตำแหน่งผู้อำนวยการด้านวิทยาศาสตร์ที่ German Cancer Research Centre (Deutsches Krebsforschungszentrum) ในเมือง Heidelberg เยอรมนี
ค.ศ. 1983 ทีมงานแยกได้เชื้อ HPV-16 และในปี ค.ศ. 1984 ก็แยกได้เชื้อ HPV-18 จากการตรวจเนื้อเยื่อมะเร็งปากมดลูก 50% พบเชื้อ HPV-16 และ 20% พบเชื้อ HPV-18 สมมติฐานของเขาถูกต้อง!!!
ค.ศ. 1984 เขาเริ่มคิดที่จะพัฒนาวัคซีนเพื่อป้องกันการติดเชื้อ HPV แต่ไม่มีบริษัทยาใดให้ความสนใจเลย ต่อมาเมื่อเทคนิคการตรวจดีเอ็นเอพัฒนาขึ้นก็พบว่าแยกดีเอ็นเอของ HPV จากเนื้อเยื่อมะเร็งปากมดลูกได้จริง ๆ ค.ศ. 1991 วงการแพทย์จึงเริ่มยอมรับแนวคิดของเขา
หลังดำรงตำแหน่งมานาน 20 ปี ค.ศ. 2003 เขาก็เกษียณจาก German Cancer Research Centre
ปัจจุบันทราบแล้วว่า HPV มีมากกว่า 100 สายพันธุ์โดยสายพันธุ์ที่ 16 และ 18 สัมพันธ์กับการเกิดมะเร็งปากมดลูกมากที่สุดรวมแล้วประมาณ 70% รองลงมาอีก 5 สายพันธุ์คือ 31, 33, 45, 52 และ 58 บริษัทยาจึงเลือกที่จะผลิตวัคซีนที่ป้องกัน HPV สายพันธุ์ 16 และ 18 เป็นหลัก ในที่สุดวันที่ 8 มิถุนายน ค.ศ. 2006 วัคซีนป้องกัน HPV ชนิดแรกก็ผ่านการรับรองจากสำนักงานอาหารและยาสหรัฐฯ
การค้นพบของ Hausen ก่อให้เกิดความเข้าใจในโรคมะเร็งปากมดลูกที่ถูกต้อง นำไปสู่การป้องกันและการรักษาที่ดีขึ้น ลดอัตราการเกิดและอัตราการตายจากโรคนี้ลงอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งนำไปสู่การคิดค้นวัคซีนป้องกัน ทำให้ได้รับรางวัลสมเด็จเจ้าฟ้ามหิดลสาขาสาธารณสุขประจำปี ค.ศ. 2005 และได้รับรางวัลโนเบลสาขาการแพทย์ประจำปี ค.ศ. 2008
Hausen ยังมีชีวิตอยู่ ปัจจุบันอายุ 77 ปี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น