William Harvey
Perkins (1894-1967)
เกิดวันที่ 21 ตุลาคม
ค.ศ. 1894 ที่ฟิลาเดลเฟีย ประเทศสหรัฐอเมริกา
เป็นบุตรชายของ Penrose R. Perkins กับ Marion Harvey
หลังจบแพทย์จากวิทยาลัยแพทยศาสตร์เจฟเฟอร์สัน
มหาวิทยาลัยโธมัส เจฟเฟอร์สันในปี ค.ศ. 1917 ก็เป็น intern ที่โรงพยาบาลของมหาวิทยาลัย
ค.ศ. 1918 เข้าร่วมกองแพทย์ทหารบกสหรัฐฯไปปฏิบัติงานที่เมือง
Tours ประเทศฝรั่งเศส
สมรสกับ Barbara Isabel Bond (18 พ.ค. 1896 – 12 ส.ค. 1982) เมื่อวันที่
26 มิถุนายน ค.ศ. 1918 มีบุตรด้วยกันสองคนคือ
H. Perkins และ B. J. Perkins
ค.ศ. 1924 – 1926 เป็น fellowship
ที่มูลนิธิร็อกกี้เฟลเลอร์
แพทย์มิชชันนารีชาวอเมริกันผู้นี้ได้รับตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านอายุรศาสตร์และดำรงตำแหน่งหัวหน้าภาควิชาอายุรศาสตร์คนแรกของคณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาลระหว่างปี
ค.ศ. 1926 – 1930 ซึ่งได้ปรับหลักสูตรการผลิตแพทย์ให้มีความชัดเจนและส่งแพทย์ไทยไปศึกษาดูงานที่ต่างประเทศเพื่อกลับมาทำงานในแผนก
ค.ศ. 1930 เดินทางกลับสหรัฐฯโดยไปเป็น
Instructor ด้านแพทยศาสตร์ที่มหาวิทยาลัย Tulane
ค.ศ. 1931 ได้รับตำแหน่งหัวหน้าภาควิชาเวชศาสตร์ป้องกันของมหาวิทยาลัย
Tulane
ค.ศ. 1938 ตีพิมพ์ตำราชื่อ Cause and prevention of
diseases
กันยายน ค.ศ. 1941 ย้ายไปรับตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านเวชศาสตร์ป้องกันและเป็นคณบดีคนที่
17 ของวิทยาลัยแพทยศาสตร์เจฟเฟอร์สัน
แต่ด้วยปัญหาด้านสุขภาพจึงต้องเกษียณจากตำแหน่งคณบดีในวันที่ 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 1950
Perkins เสียชีวิตเมื่อวันที่ 23
ตุลาคม ค.ศ. 1967 ที่ฟิลาเดลเฟีย
เพื่อเป็นเกียรติแก่ Perkins ค.ศ. 1977 ห้องสัมนาห้องหนึ่งในศูนย์ประชุม Kellow ของวิทยาลัยแพทยศาสตร์เจฟเฟอร์สันได้รับการตั้งชื่อว่า
Perkins seminar room
เอกสารอ้างอิง
