Guillaume Benjamin Amand Duchenne (1806-1875)
เกิดวันที่ 17 กันยายน ค.ศ. 1806 ในเมือง Boulogne-sur-Mer ประเทศฝรั่งเศส
บิดาของเขา Jean Duchenne เป็นกัปตันเรือในช่วงสงครามนโปเลียนและอยากให้เขาเป็นกัปตันเหมือนบิดา
อย่างไรก็ตามเขาชอบในวิชาวิทยาศาสตร์มากกว่า จึงเข้าเรียนที่วิทยาลัยท้องถิ่นใน Douai และจบมัธยมปลายตอนอายุ 19 ปี
เขาเข้าเรียนแพทย์ในปี ค.ศ. 1827 และจบแพทย์ที่กรุงปารีสในปี ค.ศ. 1831
เขาไม่โดดเด่นจึงไม่ได้รับตำแหน่งในโรงเรียนแพทย์ใด ๆ เลย ประกอบกับบิดาของเขาเสียชีวิต เขาจึงกลับไปทำเวชปฏิบัติที่ Boulogne เป็นเวลาสิบปี
เขาแต่งงานในปี ค.ศ. 1831 สองปีต่อมาภรรยาของเขาเสียชีวิตจากภาวะไข้หลังคลอด แม่ยายของเขาปล่อยข่าวว่าลูกสาวต้องมาเสียชีวิตก็เพราะเขาทำคลอดคนเดียว และครอบครัวของภรรยาก็พรากลูกชายคนเดียวของเขาไป (เขาได้อยู่กับลูกชายอีกครั้งในตอนบั้นปลายของชีวิต)
ค.ศ. 1825 แพทย์ชาวฝรั่งเศส Jean-Baptiste Sarlandière (1787–1838) เริ่มใช้ไฟฟ้าร่วมกับการฝังเข็ม (electropuncture) เพื่อรักษาภาวะเจ็บป่วยเรื้อรัง
ค.ศ. 1835 Duchenne เริ่มนำ electropuncture มาใช้ในการรักษาโรคเช่น neuralgia
หลังการแต่งงานครั้งที่สองไม่มีความสุขและยุติลงในเวลาอันสั้น ค.ศ. 1842 เขาก็กลับไปยังกรุงปารีสเพื่อทำงานวิจัยต่อ
ด้วยความเป็นแพทย์จากชนบทเขาจึงได้รับการต้อนรับอย่างเย็นชาและถูกเยาะเย้ยด้วยการตั้งชื่อว่า Duchenne de Boulogne เพื่อไม่ให้สับสนกับแพทย์ในเมืองหลวงคือ Édouard Adolphe Duchesne (1894-1869)
ค.ศ. 1855 เขาตีพิมพ์ตำราชื่อ “De l'Électrisation Localisée et de son Application à la Physiologie, à la Pathologie et à la Thérapeutique (On Localized Electrization and its Application to Pathology and Therapy)” เป็นครั้งแรก (ฉบับพิมพ์ครั้งที่สองตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1861 และฉบับพิมพ์ครั้งที่สามตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1872)
ในหนังสือได้ถือว่าการรักษาด้วยไฟฟ้าเป็นสาขาวิชาที่แยกออกมาต่างหาก เขาแนะนำให้ใช้กระแสไฟฟ้าฟาราดิก (Faradic current) แทนการใช้กระแสไฟฟ้ากัลวานิก (Galvanic current) ซึ่งมีผลเสียทางด้านอิเล็กโตรไลต์และความร้อน นอกจากนี้เขายังแนะนำการใช้อิเล็กโตรดปิดที่ผิวหนัง (electrisation localisee) โดยใช้แผ่นที่เปียกชื้นพบว่านำกระแสไฟฟ้าเข้าสู่ร่างกายได้โดยเจ็บปวดน้อยกว่าอิเล็กโตรดแห้ง
ค.ศ. 1861 เขาบรรยายโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงที่เรียกว่า Duchenne muscular dystrophy (DMD)
ค.ศ. 1862 เขาตีพิมพ์ตำราที่สำคัญอีกสองเล่มคือ “Mecanisme de la Physiologie Humaine (The Mechanism of Human Physiology)” และ “Mecanisme de la physionomie Humaine (The Mechanism of Human Physiognomy)” ซึ่งใช้ไฟฟ้าศึกษากล้ามเนื้อของการแสดงออกทางสีหน้า (facial expression)
ค.ศ. 1867 เขาตีพิมพ์ตำราที่สำคัญที่สุดของเขาคือ “Physiologie des mouvements démontrée à l'aide de l'expérimentation électrique et de l'observation clinique, et applicable à l'étude des paralysies et des deformation (Physiology of Movements, Demonstrated with the Aid of Electrical Experimentation and Clinical Observation, and Applicable to the Study of Paralyses and Deformtations)”
เนื่องจากเป็นผู้บุกเบิกและพัฒนาการนำไฟฟ้ามาใช้รักษาโรคทำให้เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นบิดาแห่งการรักษาด้วยไฟฟ้า (Father of electrotherapy)
นอกจากนี้เขายังมีผลงานอีกมากมายคือ Aran-Duchenne spinal muscular atrophy, Duchenne's disease, Duchenne's dystrophy in females, Duchenne's posture,
Duchenne's syndrome, Duchenne's trocar, Duchenne-Erb paralysis และ Duchenne smiles ก็ตั้งชื่อเป็นเกียรติแก่เขา
เขาเสียชีวิตจากภาวะเลือดออกในวันที่ 15 กันยายน ค.ศ. 1875 ที่กรุงปารีส
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น