Sir Henry Head (1861-1940)
เกิดเมื่อวันที่ 4 สิงหาคม ค.ศ. 1861 ที่ Stoke Newington กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ
เป็นบุตรคนแรกในบรรดา 11 คนของ Henry Head กับ Hester Beck บิดาของเขาเป็นตัวแทนประกันของ Lloyd’s Bank
ตอนอายุแปดขวบครอบครัวเขาป่วยเป็น Scarlet fever เขาได้รับการรักษาจากแพทย์ประจำครอบครัวคือนายแพทย์ Brett อยู่หลายวัน ทำให้เขาใฝ่ฝันที่จะเป็นแพทย์
เขาเรียนที่ Charterhouse School อาจารย์ใหญ่ของโรงเรียนคือ W. Haigh Brown มองว่าเขาเป็นคนล้าสมัย แต่อาจารย์ W. H. W. Poole เห็นในความเฉลียวฉลาดของเขาจึงชี้แนะพื้นฐานแก่เขาในด้านชีววิทยาและสรีรวิทยา นอกจากนี้ยังไปสอนเขาทำ section ส่องกล้องจุลทรรศน์ที่บ้านอีกด้วย
เขาเดินทางไปศึกษาด้านสรีรวิทยาและ Histology เพิ่มเติมที่มหาวิทยาลัย Halle ประเทศเยอรมนีอีกหลายเดือน ก่อนที่จะเข้าเรียน Natural Sciences ที่วิทยาลัย Trinity เคมบริดจ์
ค.ศ. 1884 เขาจบ Natural Sciences Tripos จากเคมบริดจ์และก่อนจะเรียนต่อเขาไปหางานวิจัยทำที่ห้องปฏิบัติการในประเทศเยอรมนี แต่ไม่พึงพอใจในโอกาสที่ได้รับ เขาจึงไปที่มหาวิทยาลัยใน Prague สาธารณรัฐเชกซึ่ง Hering ประจำอยู่และเชื้อเชิญให้เขาไปทำงานด้วย เขาอยู่ที่นี่สองปีจากนั้น ค.ศ. 1886 จึงกลับไปเรียนแพทย์ต่อที่เคมบริดจ์
ค.ศ. 1889 (ยังเป็นนักศึกษาแพทย์อยู่เลย) เขาพบว่าเมื่อสกัดกั้น inflation reflex โดยทำให้เส้นประสาท vagus ของกระต่ายเย็นลงประมาณศูนย์องศาเซลเซียสแล้วทำให้อุ่นขึ้นใหม่ ปรากฎว่าเมื่อปอดขยายจะกระตุ้นการหายใจให้ได้ปริมาตรเพิ่มขึ้นอีกเรียกว่า Paradoxical reflex of Head เขาตีพิมพ์การค้นพบนี้ในวารสาร The Journal of Physiology ใช้ชื่อบทความว่า “On the Regulation of Respiration”
เขาจบแพทย์ในปี ค.ศ. 1890 และเปลี่ยนมาสนใจด้านประสาทวิทยา เห็นได้จากเขารับ Doctor of Medicine ที่เคมบริดจ์ในปี ค.ศ. 1892 จากวิทยานิพนธ์เรื่อง “On disturbances of sensation with especial reference to the pain of visceral disease.” ซึ่งเขาบรรยายถึงพื้นที่ของผิวหนังที่เกิด refer จากโรคของอวัยวะภายใน พื้นที่ดังกล่าวเรียกว่า Head’s zone เช่น โรคของถุงน้ำดีจะมี Head’s zone ที่ไหล่ เป็นต้น
Head เกิดมาเพื่อเป็นอาจารย์จริง ๆ เขาฉายแววในเรื่องนี้ตั้งแต่สมัยเป็นนักเรียนแล้ว เขาห่วงใยในเรื่องการศึกษาของแพทย์อย่างมากดังที่เขียนไว้ในสมุดบันทึกประจำวันว่า "Medical education in England suffers from the fact that the great hospitals are manned by practitioners of medicine who sometimes teach, instead of by professors of that science who occasionally practise."
ค.ศ. 1904 เขาแต่งงานกับ Mary Ruth Mayhew (1866-1939) หลังรู้จักกันนานเจ็ดปี
ค.ศ. 1911 เขาบรรยาย Head-Holmes syndrome ร่วมกับแพทย์ผู้เชี่ยวชาญระบบประสาทชาวไอร์แลนด์ Gordon Morgan Holmes (1876-1965)
ค.ศ. 1917 เขาบรรยาย Head-Riddoch syndrome ร่วมกับแพทย์ผู้เชี่ยวชาญระบบประสาทชาวสกอต George Riddoch (1888-1947)
หลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเขาก็ได้รับตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านอายุรศาสตร์คนแรกของโรงพยาบาลหลวงลอนดอน (Royal London Hospital) ตอนนั้นเขาเริ่มมีอาการของโรคพาร์กินสัน
เขาเกษียณในปี ค.ศ. 1925 หนึ่งปีต่อมาเขาแต่งตำราชื่อ “Aphasia and Kindred Disorders of Speech” เสร็จสมบูรณ์ จากนั้นก็ไม่มีงานเขียนใด ๆ ออกมาอีกเลย
เขาได้รับบรรดาศักดิ์เป็น Sir ในปี ค.ศ. 1927
โรคพาร์กินสันเล่นงานจนเขาอยู่ในสภาพที่เคลื่อนไหวไม่ได้และพูดลำบากจนกระทั่งเสียชีวิตในวันที่ 8 ตุลาคม ค.ศ. 1940 ที่ Reading, Berkshire ประเทศอังกฤษ
แพทย์ผู้เชี่ยวชาญระบบประสาทชาวอังกฤษผู้มีชื่อเสียงนี้จบชีวิตลงด้วยโรคของระบบประสาทที่เขาเชี่ยวชาญนั่นเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น