Charles-Joseph Bouchard (1837-1915)
เกิดวันที่ 6 กันยายน ค.ศ. 1837 ที่เมือง Montier-en-Der ใน Haute-Marne ประเทศฝรั่งเศส
เขาเริ่มเรียนแพทย์ที่ลียงก่อนจะย้ายไปเรียนต่อที่กรุงปารีสตอนอายุ 25 ปีภายใต้ Jean-Martin Charcot (1825-1893) แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านระบบประสาทชาวฝรั่งเศส
เขาเป็น Interne des hôpitaux ในปี ค.ศ. 1862 และได้ doctorate ในปี ค.ศ. 1866 ด้วยวิทยานิพนธ์เรื่อง “Étude sur quelques points de la pathogénie des hémorrhagies cérébrales.”
ในวิทยานิพนธ์เขากล่าวถึงการค้นพบ aneurysm ของ cerebral perforated vessel ร่วมกับอาจารย์ของเขาคือ Charcot สิ่งนี้จึงมีชื่อว่า Charcot-Bouchard aneurysm ซึ่งทำให้เกิดเลือดออกในสมองได้
เขาเป็น médecin du Bureau central ในปี ค.ศ. 1870
เขาเป็นแพทย์ที่โรงพยาบาล Bicêtre ในปี ค.ศ. 1874 ต่อมาได้รับตำแหน่งศาสตราจารย์และเป็นหัวหน้าสาขาพยาธิวิทยาทั่วไปในปี ค.ศ. 1879
พยาธิแพทย์ชาวฝรั่งเศสผู้นี้เป็นเจ้าของ Bouchard’s node ซึ่งเป็น node พบที่ proximal interphalangeal joint ในผู้ป่วย osteoarthritis (ถ้าเป็นที่ distal interphalangeal joint เรียกว่า Heberden’s node ซึ่งพบได้บ่อยกว่า)
เขาเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1915
William Heberden the Elder (1710-1801)
เกิดที่กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1710
เขาเป็นบุตรชายของผู้จัดการโรงแรมใน Southwark ซึ่งบิดาเสียชีวิตตอนเขาอายุเพียง 7 ปี
เบื้องต้นเขาเรียนที่ parish grammar school of St Saviour ใน Southwark ซึ่งเรียนฟรีโดยกองทุน Elizabethan foundation
จากการสนับสนุนของอาจารย์ใหญ่ ปลายปี ค.ศ. 1724 มารดาส่งเขาไปเรียนที่วิทยาลัยเซนต์จอห์น เคมบริดจ์
ค.ศ. 1731 สามปีหลังจบ Bachelor of arts เขาก็ได้รับเลือกเป็น fellow ของวิทยาลัยและจบแพทย์ในปี ค.ศ. 1738 หลังจบเขาทำงานเป็นแพทย์ที่เคมบริดจ์เกือบสิบปี
ค.ศ. 1746 เขาได้เป็น fellow of the Royal College of Physicians ในลอนดอน
ดูเหมือนว่าตำแหน่งของเขาที่เคมบริดจ์จะไม่ก้าวหน้า เมื่อได้รับจดหมายจากแพทย์ชาวอังกฤษ Sir Edward Hulse, 1st Baronet (1682-1759) ในเดือนกรกฎาคมปี ค.ศ. 1748 สนับสนุนให้ไปทำเวชปฏิบัติที่กรุงลอนดอน ใช้เวลาตัดสินใจไม่นานเขาก็เดินทางไปที่กรุงลอนดอนในเดือนตุลาคม
ค.ศ. 1749 เขาได้รับเลือกให้เป็น fellow of the Royal Society
ค.ศ. 1752 เขาแต่งงานกับ Elizabeth Martin ทั้งสองมีบุตรชายด้วยกันหนึ่งคนคือ Thomas (ได้เป็น Canon of Exeter ในเวลาต่อมา)
ค.ศ. 1754 ภรรยาของเขาเสียชีวิต เขาแต่งงานครั้งที่สองกับ Mary Wollaston บุตรสาวของนักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษ Francis Wollaston (1694-1774) ทั้งสองมีบุตรด้วยกันแปดคนแต่มีชีวิตรอดเพียงสองคนคือ Mary (1763-1832) และ William Heberden the Younger (1767-1845) ซึ่งต่อมาเป็นแพทย์ตามรอยบิดา
อาการเจ็บเค้นอก (angina pectoris) มาจากภาษาละติน “angere” ที่แปลว่า "จุกแน่น" กับ “pectus” ที่แปลว่า "ทรวงอก" นักประวัติศาสตร์และรัฐบุรุษชาวอังกฤษ Edward Hyde, 1st Earl of Clarendon (1609–1674) บรรยายอาการ angina pectoris ของบิดาไว้เป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1632
ค.ศ. 1768 Heberden นำเสนอการสังเกตชื่อ "dolor pectoris" ต่อ Royal College of Physicians ซึ่งกล่าวว่า angina pectoris เป็นความผิดปกติทางการแพทย์เป็นครั้งแรก การบรรยายของเขายังคงความถูกต้องมาจนถึงปัจจุบัน
แพทย์ชาวอังกฤษผู้นี้ยังมีผลงานที่เป็นที่รู้จักอีกคือ Heberden's arthritis, Heberden's disease และ Heberden's nodes เขาถือเป็นผู้บุกเบิกวิชา rheumatology ดังนั้นองค์กรของ rheumatologists ในอังกฤษจึงได้รับการตั้งชื่อว่า Heberden Society เพื่อเป็นเกียรติแก่เขา
นอกจากนี้เขายังสนใจในด้านพฤกษศาสตร์อีกด้วยและมีชื่อเป็นสปีชีส์ของพืชว่า Herbenia
Heberden เสียชีวิตด้วยวัย 90 ปีในวันที่ 17 พฤษภาคม ค.ศ. 1801 ที่บ้านของเขาใน Pall Mall
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น