Sir Astley Paston Cooper, 1st Baronet (1768-1841)
เกิดวันที่ 23 สิงหาคม ค.ศ. 1768 ที่หมู่บ้านใน Brooke, Norfolk ประเทศอังกฤษ
บิดาของเขา
ค.ศ. 1785 เขาถูกส่งไปฝึกงานกับ Henry Cline (1750-1827) ศัลยแพทย์ผู้มีชื่อเสียงที่โรงพยาบาล St. Thomas ในกรุงลอนดอน โดยพักที่บ้านของ Cline และ Cline ยังพาเขาไปเข้าฟังการบรรยายของ John Hunter (1728-1793) ศัลยแพทย์ชาวสกอตผู้มีชื่อเสียงมากในยุคนั้นด้วย ตอนแรกเขารู้สึกเบื่อแต่ต่อมาก็เห็นคุณค่าของมัน
ค.ศ. 1789 เขาได้รับตำแหน่ง demonstrator ของวิชากายวิภาคศาสตร์ที่โรงพยาบาล St. Thomas การได้ตำแหน่งนี้ทำให้แพทย์ชาวอังกฤษ John Haighton (1755–1823) เจ้าของตำแหน่งเดิมต้องย้ายไปสอนวิชาสรีรวิทยา เขาเห็นใจแต่ก็ไม่ยอมทิ้งโอกาสนี้ไป และในปี ค.ศ. 1791 เขาก็ได้เป็นผู้บรรยายด้านกายวิภาคศาสตร์และศัลยศาสตร์ร่วมกับ Cline
ค.ศ. 1792 เขาแต่งงานกับ Ann Cock หลังแต่งงานเขาก็ไปกรุงปารีสพร้อมภรรยา เขาได้เรียนกับศัลยแพทย์ชาวฝรั่งเศสสองท่านคือ Pierre Joseph Desault (1744-1795) และ François Chopart (1743-1795) แต่ไม่นานก็ต้องหยุดเพราะเกิดการปฏิวัติฝรั่งเศส
ค.ศ. 1793 เขาได้รับตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านกายวิภาคศาสตร์ที่ Surgeons' Hall
ค.ศ. 1800 ลุงของเขา William Cooper ศัลยแพทย์อาวุโสที่โรงพยาบาล Guy เกษียณ เขาได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งนี้ต่อ
ค.ศ. 1802 เขาได้รับเหรียญรางวัลคอพลีย์ (Copley medal)
ค.ศ. 1805 เขาเจอผู้ป่วยหญิงวัย 44 ปีที่เป็น aneurysm ขนาดใหญ่ของหลอดเลือดแดง carotid เขารักษาด้วยการผูกหลอดเลือดแดง common carotid ในวันที่ 1 พฤศจิกายน เขาเป็นคนแรก ๆ ที่ทำเช่นนี้แต่ผู้ป่วยเสียชีวิตใน 16 วันต่อมา เขาลงความเห็นว่าเสียชีวิตจาก aneurysm ขยายตัวมากขึ้นไปกดเบียดหลอดลม
เมื่อเขาเจอผู้ป่วยอีกรายวัย 51 ปีคือ Humphrey Humphries ในปี ค.ศ. 1808 เขาจึงรักษาด้วยการผูกหลอดเลือดทั้งสองข้างและตัดหลอดเลือดแดง common carotid ออกไป (ผู้ป่วยรายนี้มีชีวิตอยู่จนถึงปี ค.ศ. 1821 โดยเสียชีวิตจากเลือดออกในสมอง)
หนึ่งวันหลังจากผ่าตัด Humphries เขาก็ทำการผูก external iliac artery ของผู้ป่วยชายวัย 39 ปีซึ่งป่วยเป็น femoral aneurysm ขนาดใหญ่
ค.ศ. 1813 เขาได้รับตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านกายวิภาคศาสตร์เปรียบเทียบ (comparative anatomy) ของราชวิทยาลัยศัลยแพทย์ แต่ในปี ค.ศ. 1815 เขาก็ขอสละตำแหน่งเพราะแค่งานที่มีอยู่เดิมก็ทำไม่ไหวแล้ว
ค.ศ. 1817 ผู้ป่วยวัย 38 ปี Charles Hutson มานอนรักษาตัวที่โรงพยาบาล Guy ด้วย ruptured left external iliac aneurysm เขารักษาด้วยการผูกหลอดเลือดแดงเอออร์ตา (aorta) เหนือต่อ bifurcation เล็กน้อย แม้ผู้ป่วยจะมีชีวิตรอดเพียง 48 ชั่วโมงแต่ก็เพียงพอที่จะทำให้มันเป็นการผ่าตัดที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา
นอกจากนี้เขายังมีผลงานมากมายอาทิ Cooper's fascia, Cooper's ligaments, Cooper's pubic ligament, Cooper's stripes, Cooper's testis, Cooper's disease, Cooper's hernia และ Cooper's neuralgia เป็นต้น
ค.ศ. 1820 เขาได้รับบรรดาศักดิ์เป็น Baron
เขาเสียชีวิตที่กรุงลอนดอนเมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1841 ศัลยแพทย์ชาวอังกฤษผู้นี้ได้รับการยกย่องว่าเป็นเจ้าชายแห่งการผ่าตัด (Prince of Surgery) และเป็นบิดาแห่งการผ่าตัดเอออร์ตา (Father of aortic surgery)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น