Erik Adolf von Willebrand (1870-1949)
เกิดเมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1870 ที่เมืองท่า Vaasa ประเทศฟินแลนด์ เป็นบุตรชายของวิศวกร Fredrik Magnus von Willebrand กับภรรยาคือ Signe Estlander
หลังจบปริญญาตรีที่ Vaasa ในปี ค.ศ. 1888 เขาก็เข้าเรียนแพทย์ที่มหาวิทยาลัยแห่งเฮลซิงกิ (University of Helsinki) ช่วงหน้าร้อนของปี ค.ศ. 1894 และ 1895 เขาฝึกงานที่ Mariehamn เมืองหลวงของหมู่เกาะ Aland ซึ่งอยู่ระหว่างฟินแลนด์และสวีเดน
เขาจบแพทย์ในปี ค.ศ. 1896 จากนั้นเข้าทำงานที่สถาบัน Deaconess ในเฮลซิงกิระหว่างปี ค.ศ. 1897 – 1900 ต่อมา ค.ศ. 1901 – 1903 เขาปฏิบัติงานที่ภาควิชาสรีรวิทยาของมหาวิทยาลัยแห่งเฮลซิงกิ ค.ศ. 1903 เขาได้รับตำแหน่ง docent ด้านกายภาพบำบัดและ ค.ศ. 1908 เขาได้รับตำแหน่ง docent ด้านอายุรศาสตร์
ค.ศ. 1925 เขาได้รับการร้องขอให้ตรวจเด็กหญิงวัย 5 ขวบชื่อ Hjordis ซึ่งมีภาวะเลือดออกผิดปกติ เธอมาจากหมู่บ้านในหมู่เกาะ Aland เธอเป็นลูกคนที่ 9 จากทั้งหมด 12 คน ซึ่ง 4 คนเสียชีวิตตั้งแต่ยังเล็กเพราะภาวะเลือดออกผิดปกติ เขาพบว่าทั้งบิดาและมารดาของเธอมาจากครอบครัวที่มีประวัติโรคเลือดออกผิดปกติ เขาสนใจเรื่องนี้มากจึงเดินทางไปยังหมู่เกาะ Aland จากการเขียน pedigree ของเธอเขาพบว่าสมาชิกในครอบครัว 23 คนจากทั้งหมด 66 คนมีภาวะเลือดออกผิดปกติเช่นเดียวกันโดยส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง เนื่องจากคล้ายโรคฮีโมฟีเลีย (hemophilia) ในปี ค.ศ. 1926 เขาจึงรายงานโรคนี้โดยใช้ชื่อว่า pseudo-hemophilia
ต่อมาโรคดังกล่าวได้รับการตั้งชื่ออย่างเป็นทางการว่า von Willebrand’s disease (vWD) สาเหตุเกิดจากการขาดโปรตีนที่กระตุ้นเกล็ดเลือดที่มาชุมนุมกันให้เชื่อมติดกัน (adhesion) ในกลไกการแข็งตัวของเลือดปฐมภูมิ โปรตีนนี้มีชื่อว่า von Willebrand factor (vWF)
ค.ศ. 1930 เขาได้รับตำแหน่งศาสตราจารย์ เขาเป็นสมาชิกของภาควิชาอายุรศาสตร์ที่สถาบัน Deaconess ตั้งแต่ ค.ศ. 1908 จนกระทั่งเกษียณในปี ค.ศ. 1935
von Willebrand เสียชีวิตในวันที่ 12 ธันวาคม ค.ศ. 1949 ที่เมือง Pernaja ประเทศฟินแลนด์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น