Algimantas
Otonas Narakas (1927-1993)
เกิดวันที่ 23 มีนาคม ค.ศ. 1927 ในเมือง Kaunas ประเทศลิทัวเนีย
เป็นบุตรชายของ Juozas
Narakas (1899-1989) ผู้บัญชาการกองทัพอากาศและต่อมาเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกิจการภายใน
วันหนึ่งในปี ค.ศ.
1937 ขณะเล่นอยู่ในอดีตสมรภูมิรบช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเขาโดนระเบิดมือระเบิดใส่จนเป็นแผลที่ขาและสะโพก เนื่องจากกลัวความผิดจึงไม่บอกใคร ผลลัพธ์คือแผลติดเชื้อเป็น chronic
osteomyelitis ที่กระดูก tibia ด้านซ้ายและสะโพกขวา เขาจึงถูกส่งไปรักษาด้วยวิธี heliotherapy
ที่โรงพยาบาลบนเทือกเขาแอลป์ในประเทศสวิตเซอร์แลนด์เป็นเวลานานถึงสิบปี การรักษาไม่ได้ผลอะไรแต่ช่วยให้เขาพ้นจากความวุ่นวายของสงครามโลกครั้งที่สอง
เนื่องจากขาใช้การไม่ค่อยดีจึงต้องฝึกฝนทักษะการใช้มือ ชีวิตของเขาอยู่ไปวัน ๆ จนกระทั่งถึงจุดเปลี่ยนเมื่อมีการค้นพบยาปฏิชีวนะ ไม่กี่วันหลังได้รับยาเพนิซิลลินเขาก็หายจากความเจ็บป่วย เขาออกจากโรงพยาบาลในปี ค.ศ. 1947 นางพยาบาลแนะนำว่า
“ประเทศของเขาหายไปจากแผนที่แล้ว พ่อกับแม่ไม่รู้เป็นอย่างไร
ขาเขาพิการแต่มีสายตาและทักษะที่ดีน่าจะทำงานเป็นช่างนาฬิกา”
แต่จากประสบการณ์ชีวิตที่ผ่านมาเป็นแรงบันดาลใจให้เขามุ่งมั่นที่จะเป็นแพทย์เพื่อรักษาผู้อื่นให้หายจากความเจ็บป่วย เขาเรียนมัธยมที่วิทยาลัยคาทอลิกแห่ง Einsiedeln
ใน Alemanic ประเทศสวิตเซอร์แลนด์
(พื้นที่นี้พูดภาษาเยอรมัน) ก่อนจะเข้าเรียนแพทย์ในปี
ค.ศ. 1949 และจบแพทย์จากโรงเรียนแพทย์มหาวิทยาลัยโลซานในปี ค.ศ. 1957
เรื่องราวกำลังไปได้ดีแต่แล้วก็สะดุดเนื่องจากลิทัวเนียถูกยึดครองโดยสหภาพโซเวียต สวิตเซอร์แลนด์สถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตกับสหภาพโซเวียตตั้งแต่ปี
ค.ศ. 1946 เขาจึงกลายเป็นคนไร้สัญชาติและไม่ได้รับอนุญาตให้ทำเวชปฏิบัติ
ระหว่างนี้เขาเทรนด้านศัลยศาสตร์ที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยแห่งโลซานคอร์สชาวต่างชาติ ส่วนเงินยังชีพได้มาจากการทำงานรับจ้างต่าง ๆ
เช่นเป็นคนส่งนม ช่าง คนสวน รวมถึงทำงานด้านวารสารวิทยาศาสตร์และการแพทย์
เขาแต่งงานกับ Collette
Kenel ทั้งสองมีบุตรด้วยกันสองคนเป็นบุตรชายชื่อ Alexandre และบุตรสาวชื่อ Diane
เขารออยู่หลายปีในที่สุดก็ได้รับสัญชาติสวิสในปี
ค.ศ. 1962 เขาเทรนจบศัลยแพทย์ทั่วไปในปี
ค.ศ. 1969 จากนั้นร่วมงานกับศาสตราจารย์ Claude Verdan ผู้บุกเบิกศัลยศาสตร์ของมือที่ Clinique Longeraie ในโลซาน
ค.ศ. 1971
เขารับตำแหน่งในคณะแพทย์ที่หน่วยเวชศาสตร์อุบัติเหตุโดยได้รับตำแหน่งรองศาสตราจารย์ในปี
ค.ศ. 1978 ปีเดียวกันนี้เองก็ได้รับตำแหน่งประธาน Assecurology ของมหาวิทยาลัยโลซาน
ค.ศ. 1981 เขาได้รับตำแหน่งผู้อำนวยการด้านการแพทย์ที่
Clinique
Longeraie
ค.ศ. 1989 เขาเทรนจบศัลยแพทย์ด้านมือ
เขาเป็นบรรณาธิการวารสารด้านศัลยศาสตร์และประพันธ์บทความมากมายหนึ่งในนั้นคือการเสนอระบบจำแนก
brachial
plexus palsy ในทารกแรกเกิดเมื่อปี ค.ศ. 1986 รู้จักกันในชื่อ Narakas
classification
เขาพัฒนากฎด้านระบาดวิทยาของสาเหตุของ
intraplexal
lesion ที่เรียกว่ากฎ “7 times 70%” กล่าวคือ (1)
70% ของผู้ป่วยเกิดจากอุบัติเหตุบนท้องถนน (2)
70% ของอุบัติเหตุเกิดจากเหยื่อมอเตอร์ไซด์ (3) 70% ของเหยื่อเหล่านี้มีการบาดเจ็บหลายตำแหน่ง (4) 70% ของรอยโรคเหล่านี้เกิดเหนือไหปลาร้า
(5) 70% ของรอยโรคเหล่านี้เกิด avulsion ของเส้นประสาทอย่างน้อยหนึ่งเส้น (6) 70% ของ avulsion
เหล่านี้เกิดที่ระดับ C7-T1 (7) 70% ของ avulsion
เหล่านี้ทำให้ปวดเรื้อรัง
เขาเสียชีวิตในวันที่
25 พฤศจิกายน ค.ศ. 1993 เนื่องจากเป็นคนจัดการประชุมนานาชาติด้านการบาดเจ็บของ brachial
plexus เพื่อเป็นเกียรติแก่ Narakas หลังเขาเสียชีวิตการประชุมดังกล่าวจึงได้รับการตั้งชื่อว่า
“Narakas Club” ปัจจุบันจัดประชุมทุกสองปีโดยปี ค.ศ. 2013
นี้เป็นครั้งที่ 18 จัดที่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์เนื่องในโอกาสครบรอบ 20
ปีของการเสียชีวิตของเขา
เอกสารอ้างอิง
Bonnard
C, Slooff ACJ. Brachial Plexus Lesions Drawaings of Exporations and
Reconstructions by Algimantas Otonas Narakas. New York:Springer;1999.
Taleb C, Nectoux E, Awada
T, Liverneaux P. The destiny of an ace: Algimantas Otanas Narakas (1927-1993).
J Brachial Plex Peripher Nerve Inj 2013;8:6.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น