William Beaumont (1785-1853)
เกิดวันที่ 21 พฤศจิกายน ค.ศ. 1785 ที่เมืองเลบานอน รัฐคอนเนตทิคัต ประเทศสหรัฐอเมริกา
เป็นบุตรคนที่สองในบรรดาเก้าคนของ Samuel กับ Lucretia Abel Beaumont
ค.ศ. 1809 เขาเริ่มเรียนแพทย์ภายใต้ Benjamin Moore แห่ง Champlain ต่อมา ค.ศ. 1811 ก็เรียนต่อภายใต้ Benjamin Chandler และ Truman Powell ใน St.Albans รัฐเวอร์มอนต์ ในที่สุด มิถุนายน ค.ศ. 1812 สมาคมแพทย์แห่งเวอร์มอนต์ก็รับรองให้เขาทำงานเป็นศัลยแพทย์
วันที่ 13 กันยายน ค.ศ. 1812 เขาไปเป็นผู้ช่วยศัลยแพทย์ในสงครามแห่งปี 1812 (war of 1812) หลังสิ้นสุดสงครามก็ลาออกจากกองทัพในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1815 และมาทำเวชปฏิบัติส่วนตัวใน Plattsburgh นิวยอร์ก เขารู้จักกับ Deborah Green Platt ที่นี่
ธันวาคม ค.ศ. 1819 เขากลับไปรับตำแหน่งศัลยแพทย์ในกองทัพบกโดยได้รับมอบหมายให้ไปทำงานที่ป้อมปราการ Mackinac บนเกาะ Mackinac ของแม่น้ำ Huron (ปัจจุบันจัดอยู่ในรัฐมิชิแกน)
สิงหาคม ค.ศ. 1821 เขาออกจากป้อมมายัง Plattsburgh เพื่อแต่งงานกับ Deborah Green Platt ที่พึ่งหย่ากับ Nathaniel Platt จากนั้นก็กลับไปยังป้อมตามเดิม
วันที่ 6 มิถุนายน ค.ศ. 1822 Alexis St. Martin (18 เม.ย. 1794 – 24 มิ.ย. 1880) ชาวแคนาดา-ฝรั่งเศสพนักงานบริษัท American Fur บนเกาะ Mackinac ถูกยิงเข้าที่ท้องโดยบังเอิญ เขาไปรักษากับ Beaumont เห็นแผลขนาดใหญ่กว่าฝ่ามือผู้ชาย ปอด ซี่โครง 2 ซี่และกระเพาะอาหารได้รับบาดเจ็บจึงลงความเห็นว่าไม่รอดแน่ แต่ปรากฎว่าเขารอดชีวิต โชคร้ายที่เกิด fistula ระหว่างกระเพาะอาหารกับผิวหนังหน้าท้องทำให้ไม่สามารถทำงานให้บริษัท American Fur ต่อไปได้ เมษายน ค.ศ. 1823 Beaumont จึงว่าจ้างให้เขามาช่วยทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ
สิงหาคม ค.ศ. 1825 Beaumont ย้ายไปยังป้อมปราการไนแอการาในนิวยอร์กและพา St. Martin ไปด้วย Beaumont ตระหนักถึงโอกาสในการศึกษากระบวนการย่อยอาหารจาก St. Martin จึงเริ่มทดลองโดยการผูกเนื้อสัตว์หย่อนลงไปในกระเพาะอาหารผ่านทาง fistula และทุก ๆ ชั่วโมงจะนำออกมาดูว่าอาหารถูกย่อยไปอย่างไร นอกจากนี้เขายังสกัดกรดในกระเพาะอาหารมาวิเคราะห์ด้วยจนพบว่าการย่อยในกระเพาะอาหารเกิดจากกระบวนการทางเคมีเป็นหลักไม่ใช่กระบวนการทางกลศาสตร์
ค.ศ. 1826-1827 เขาย้ายไปประจำที่ป้อมปราการ Howard ในกรีนเบย์ รัฐวิสคอนซิน หนึ่งปีต่อมา ค.ศ. 1828 ก็ย้ายไปยังเซนต์หลุยส์ รัฐมิสซูรี
ปลายปี ค.ศ. 1832 เขาลาออกจากกองทัพและย้ายไปยังกรุงวอชิงตัน ดี.ซี.
St. Martin ยอมให้ Beaumont ทำการวิจัยจนกระทั่งถึงปี ค.ศ. 1833 ไม่ใช่เพื่อตอบแทนที่ช่วยชีวิตไว้แต่เพราะไม่รู้หนังสือจึงเซ็นสัญญาเป็นคนรับใช้ไป เขากลับไปยังประเทศแคนาดา ส่วน Beaumont กลับไปยัง Plattsburgh และตีพิมพ์ผลงานเป็นหนังสือชื่อ “Experiments and Observations on the Gastric Juice, and the Physiology of Digestion.” (ตีพิมพ์ครั้งที่สองในปี ค.ศ. 1848)
กรกฎาคม ค.ศ. 1834 เขากลับเข้าทำงานในกองทัพอีกครั้งโดยประจำการที่ค่ายทหาร Jefferson เซนต์หลุยส์
ค.ศ. 1839 เขาจะถูกส่งไปยังสมรภูมิในรัฐฟลอริดาจึงขอลาออกจากกองทัพไปทำเวชปฏิบัติส่วนตัวที่เซนต์หลุยส์ เขาพยายามติดต่อให้ St. Martin ย้ายมายังเซนต์หลุยส์ตลอดแต่ก็ไม่มา
มีนาคม ค.ศ. 1853 ขณะเดินออกจากบ้านผู้ป่วยเขาเกิดลื่นบันไดศีรษะได้รับบาดเจ็บรุนแรง ต่อมาเลือดคั่งในสมองส่วน occipital เกิดติดเชื้อทำให้อาการแย่ลงจนกระทั่งเสียชีวิตในวันที่ 25 เมษายน ค.ศ. 1853
ศพของเขาถูกฝังที่สุสาน Bellefontaine ในเซนต์หลุยส์ เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นบิดาแห่งสรีรวิทยาของกระเพาะอาหาร (Father of gastric physiology)
ค.ศ. 1880 St. Martin เสียชีวิตที่ St. Thomas de Joliette ใน Quebec ประเทศแคนาดา ครอบครัวของเขาไม่รีบฝังศพเพราะวงการแพทย์ต้องการร่างของเขาไปศึกษามากเกรงจะถูกขุดศพขึ้นมา ทางครอบครัวจึงนำศพตากแดด 4 วันจนกระทั่งศพเน่าเปื่อยจึงนำไปฝัง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น